subliñados de CORENTA SONETOS DE AMOR E CONFORTO (Anxo Boán Rodríguez, Círculo Rojo)
Ser poeta é ser a pedra e o cicel (13)
……………………………………………………….
É a musa quen crea e define a poesía (13)
…………………………………………………………
Tremebundas mágoas para o futuro
son as lembranzas do querer pasado (22)
………………………………………………………….
Un sacrificio a Venus e Afrodita (24)
………………………………………………………….
Se topares de novo o meu espírito
dálle a túa alma, para que volva a ti (25)
…………………………………………………………..
Dun tempo feliz que fixo mudanza (26)
……………………………………………………………
Soñei que estabas comigo, e te amaba, (28)
……………………………………………………………..
Pensando que o noso amor era eterno (29)
……………………………………………………………….
Foi efémera a estrela e tamén foi o sono (30)
………………………………………………………………..
Cando a tristura enche todo o meu peito (31)
………………………………………………………………..
Quizais esteña preto a miña morte,
quizais sexa a miña liberación (31)
…………………………………………………………………
Anaquiño de ceo para min vedado (33)
………………………………………………………………….
Todo se paga. Remata a canción (34)
………………………………………………………………….
Con promesas que fuxiron co vento (35)
………………………………………………………………..
Necesito a tristura da túa ausencia,
para loitar contra a rutina diaria,
e ter morriña pola túa presencia (36)
…………………………………………………………………
Sofres pola ferida derradeira
e non das agochado a realidade (42)
……………………………………………………………
Non escribo un soneto, alma ferida,
para lembrar ao teu fillo esvaecido (43)
……………………………………………………………
para acompañarte no día a día (43)
…………………………………………………………..
aquilo que reconforta a túa alma (45)
………………………………………………………….
Lembraralo no olor dunha roseira (47)
…………………………………………………………..
e contigo, seguirei eternamente,
e, en ti, vivirei para confortarte (51)
…………………………………………………………
Son nai e fillo, nunha aperta grandiosa (53)
…………………………………………………………
Non será o destino contra quen loite (55)
………………………………………………………….
Loitará por unha ilusión sinxela,
e por seguir soñando toda a noite (55)
…………………………………………………………..
cargada se soños, cantos dun poeta (60)
……………………………………………………………
Fuches esta noite, musa dun poeta,
Nun soño que parecía realidade (61)
……………………………………………………………
Moitas veces foi María violentada
pechando os ollos e contendo as bágoas (63)
Non hai comentarios
No comments yet.
RSS feed for comments on this post.
Sorry, the comment form is closed at this time.